ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៤
ដោយហេតុប្បច្ច័យ គឺបដិសន្ធិ។ មូល គឺពួកនកាមាវចរហេតុ ជាបច្ច័យនៃពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង នៃពួកចិត្តសមុដ្ឋានរូបផង ដោយហេតុប្បច្ច័យ គឺបដិសន្ធិ។
[១៣៧] កាមាវចរធម៌ ជាបច្ច័យនៃកាមាវចរធម៌ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺបុគ្គលឲ្យនូវទាន នូវសីល … នូវឧបោសថកម្ម … ពិចារណានូវពួកអំពើដែលសន្សំហើយ ក្នុងកាលមុន ត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ប្រារព្ធនូវហេតុនោះ។បេ។ ទោមនស្ស កើតឡើង ពួកព្រះអរិយៈ ពិចារណានូវគោត្រភូ ពិចារណានូវវោទានៈ នូវពួកកិលេស ដែលលះបង់ហើយ … នូវពួកកិលេស ដែលសង្កត់សង្កិនហើយ … នូវពួកអំពើដែលខ្លួនសន្សំល្អហើយ ក្នុងកាលមុន … អំពីឈាន … នូវចក្ខុ … នូវវត្ថុ … នូវពួកកាមាវចរក្ខន្ធ ថាមិនទៀង។បេ។ ទោមនស្សកើតឡើង រូបាយតនៈ(ជាបច្ច័យ) នៃចក្ខុវិញ្ញាណ ផោដ្ឋព្វាយតនៈ…។ កាមាវចរធម៌ ជាបច្ច័យនៃនកាមាវចរធម៌ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺបុគ្គលឃើញនូវរូប ដោយទិព្វចក្ខុ ឮនូវសំឡេង ដោយទិព្វសោតធាតុ ដឹងនូវចិត្តរបស់បុគ្គល អ្នកប្រកបដោយកាមាវចរចិត្ត ដោយចេតោបរិយញ្ញាណ ពួកកាមាវចរក្ខន្ធ ជាបច្ច័យនៃឥទ្ធិវិធញ្ញាណ ចេតោបរិយញ្ញាណ បុពេ្វនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ យថាកម្មុបគញ្ញាណ
ID: 637831251198822052
ទៅកាន់ទំព័រ៖