ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៤
ភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ ជាបច្ច័យនៃនភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណាធិបតិ និងសហជាតាធិបតិ។ អារម្មណាធិបតិ គឺបុគ្គលធ្វើនូវរាគៈ ជាភាវនាយបហាតព្វហេតុកៈ ឲ្យជាទីគោរព ហើយត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ជានភាវនាយបហាតព្វហេតុកៈ កើតឡើង ព្រោះធ្វើនូវអំពើនោះ ឲ្យជាទីគោរព ទិដិ្ឋ…។ ឯសហជាតាធិបតិ គឺអធិបតិ ជាភាវនាយបហាតព្វហេតុកៈ ជាបច្ច័យនៃពួកចិត្តសមុដ្ឋានរូប ដោយអធិបតិប្បច័្ចយ។ ភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ ជាបច្ច័យ នៃភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ផង នៃនភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ផង ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់ សហជាតាធិបតិ គឺអធិបតិ ជាភាវនាយបហាតព្វហេតុកៈ ជាបច្ច័យ នៃពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង នៃពួកចិត្តសមុដ្ឋានរូបផង ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ។ នភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ ជាបច្ច័យនៃនភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់អារម្មណាធិបតិ និងសហជាតាធិបតិ។ អារម្មណាធិបតិ គឺនូវទាន … នូវសីល … បុគ្គលធ្វើនូវឧបោសថកម្ម ធ្វើនូវអំពើនោះ ឲ្យជាទីគោរព ហើយពិចារណា រាគៈ ជានភាវនាយបហាតព្វហេតុកៈ កើតឡើង ព្រោះធ្វើនូវអំពើនោះ ឲ្យជាទីគោរព ទិដ្ឋិ … ក្នុងកាលមុន…។
ID: 637831218378226572
ទៅកាន់ទំព័រ៖