ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៤
។បេ។ នូវបញ្ញា រាគៈ ទោសៈ មោហៈ មានះ ទិដ្ឋិ បត្ថនៈ កាយិកសុខ និងកាយិកទុក្ខ ជានភាវនាយបហាតព្វហេតុកៈ។បេ។ ឲ្យនូវទាន ព្រោះអាស្រ័យនូវសេនាសនៈ។បេ។ សម្លាប់នូវសត្វ។បេ។ បំបែកនូវសង្ឃ សទ្ធា។បេ។ សេនាសនៈ (ជាបច្ច័យ) នៃសទ្ធា។បេ។ (ជាបច្ច័យ) នៃបញ្ញា រាគៈ ទោសៈ មោហៈ ទិដ្ឋិ បត្ថនៈ និងកាយិកសុខ ជានភាវនាយបហាតព្វហេតុកៈ។បេ។ ជាបច្ច័យនៃផលសមាបត្តិ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ។ នភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ ជាបច្ច័យនៃភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ បានដល់ អារម្មណូបនិស្ស័យ អនន្តរូបនិស្ស័យ និងបកតូបនិស្ស័យ។បេ។ ឯបកតូបនិស្ស័យ គឺបុគ្គលដំឡើងនូវមានះ ព្រោះអាស្រ័យនូវសទ្ធា។បេ។ សទ្ធា។បេ។ សេនាសនៈ ជាបច្ច័យនៃរាគៈ ទោសៈ មោហៈ មានះ និងបត្ថនៈ ជាភាវនាយបហាតព្វហេតុកៈ ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ។ នភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ ជាបច្ច័យនៃភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ផង នៃនភាវនាយបហាតព្វហេតុកធម៌ផង ដោយឧបនិស្សយប្បច្ច័យ បានដល់ អារម្មណូបនិស្ស័យ អនន្តរូបនិស្ស័យ
ID: 637831218975010279
ទៅកាន់ទំព័រ៖