ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៧

អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ប្រកបដោយ​ឧបេក្ខា … អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ មិនមែន​ប្រកបដោយ​ឧបេក្ខា​…។ អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​កាមាវច​រៈ … អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ មិនមែន​ជា​កាមាវច​រៈ … អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​រូ​បាវ​ចរៈ … អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ មិនមែន​ជា​រូ​បាវ​ចរៈ​…។ អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​អរូ​បាវ​ចរៈ … អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ មិនមែន​ជា​អរូ​បាវ​ចរៈ​…។ អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​បរិ​យា​បន្នៈ … អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​អប​រិយា​បន្នៈ​…។ អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​និយ្យានិកៈ​…។ អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​អនិយ្យានិកៈ​…។ អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​និ​យតៈ​…។ អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​អនិយតៈ​…។ អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជាស​ឧត្តរៈ … អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​អនុ​ត្ត​រៈ​…។ អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជាស​រណៈ … ហេតុ​ធម៌ ជា​អរណៈ អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុ​ធម៌ ជា​អរណៈ … ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ នហេតុ​ធម៌ ជា​អរណៈ អា​ស្រ័យ​នូវ​នហេតុ​ធម៌ ជា​អរណៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ សេចក្តី​ពិស្តារ មាន​ក្នុង​បច្ច័យ​ទាំងអស់។

ចប់ បិដ្ឋិ​ទុក​ហេតុ​ទុ​កៈ។
ចប់ អនុលោម​ទុក​ទុក​ប្ប​ដ្ឋាន។
ចប់ អនុលោម​ប្ប​ដ្ឋាន។

ថយ | ទំព័រទី ២៨១
ID: 637832340854050184
ទៅកាន់ទំព័រ៖