ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៧
អកុសលធម៌ជាអប្បដិឃៈ អាស្រ័យនូវអកុសលធម៌ជាអប្បដិឃៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះអារម្មណប្បច្ច័យ។ អព្យាកតធម៌ជាអប្បដិឃៈ អាស្រ័យនូវអព្យាកតធម៌ជាអប្បដិឃៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះអារម្មណប្បច្ច័យ។
[៣២៨] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៩ ក្នុងអារម្មណប្បច្ច័យ មានវារៈ៣ ក្នុងអធិបតិប្បច្ច័យ មានវារៈ៩ ក្នុងអវិគតប្បច្ច័យ មានវារៈ៩។
[៣២៩] អកុសលធម៌ជាអប្បដិឃៈ អាស្រ័យនូវអកុសលធម៌ជាអប្បដិឃៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះនហេតុប្បច្ច័យ។ អព្យាកតធម៌ជាអប្បដិឃៈ អាស្រ័យនូវអព្យាកតធម៌ជាអប្បដិឃៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះនហេតុប្បច្ច័យ។
[៣៣០] ក្នុងនហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ២ ក្នុងនអារម្មណប្បច្ច័យ មានវារៈ៥ ក្នុងនអធិបតិប្បច្ច័យ មានវារៈ៩ ក្នុងនោវិគតប្បច្ច័យ មានវារៈ៥។
សហជាតវារៈក្តី សម្បយុត្តវារៈក្តី ប្រហែលគ្នានឹងបដិច្ចវារៈដែរ។
[៣៣១] កុសលធម៌ជាអប្បដិឃៈ ជាបច្ច័យនៃកុសលធម៌ជាអប្បដិឃៈ ដោយហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ អកុសលធម៌ជាអប្បដិឃៈ ជាបច្ច័យនៃអកុសលធម៌ជាអប្បដិឃៈ ដោយហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ អព្យាកតធម៌ជាអប្បដិឃៈ ជាបច្ច័យនៃអព្យាកតធម៌ជាអប្បដិឃៈ ដោយហេតុប្បច្ច័យ។
ID: 637832233176033755
ទៅកាន់ទំព័រ៖