ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៧
[៣៦៧] កុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈ អាស្រ័យនូវកុសលធម៌ មិនមែនជាអាសវៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ អព្យាកតធម៌មិនមែនជាអាសវៈ អាស្រ័យនូវកុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ កុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈក្តី អព្យាកតធម៌មិនមែនជាអាសវៈក្តី អាស្រ័យនូវកុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ អកុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈ អាស្រ័យនូវអកុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ អព្យាកតធម៌មិនមែនជាអាសវៈ អាស្រ័យនូវអព្យាកតធម៌មិនមែនជាអាសវៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ អព្យាកតធម៌មិនមែនជាអាសវៈ អាស្រ័យនូវកុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈផង នូវអព្យាកតធម៌មិនមែនជាអាសវៈផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ អព្យាកតធម៌មិនមែនជាអាសវៈ អាស្រ័យនូវអកុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈផង នូវអព្យាកតធម៌មិនមែនជាអាសវៈផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៣៦៨] កុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈ អាស្រ័យនូវកុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះអារម្មណប្បច្ច័យ។ អកុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈ អាស្រ័យនូវអកុសលធម៌មិនមែនជាអាសវៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះអារម្មណប្បច្ច័យ។
ID: 637832236392104510
ទៅកាន់ទំព័រ៖