ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៧

ប្រាសចាក​អាសវៈ ទាំង​មិន​មាន​អាសវៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អព្យាកតធម៌​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទាំង​មិន​មាន​អាសវៈ ដោយ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ។ អព្យាកតធម៌​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទាំង​មិន​មាន​អាសវៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​កុសលធម៌​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទាំង​មិន​មាន​អាសវៈ ដោយ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៤១១] កុសល​ធម៌​បា្រស​ចាក​អាសវៈ ទាំង​មិន​មាន​អាសវៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អព្យាកតធម៌​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទាំង​មិន​មាន​អាសវៈ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ។ អព្យាកតធម៌​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទាំង​មិន​មាន​អាសវៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អព្យាកតធម៌​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទាំង​មិន​មាន​អាសវៈ ដោយ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៤១២] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ២ ក្នុង​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ២ ក្នុង​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣ ក្នុង​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ២ ក្នុង​សម​នន្ត​រប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ២ ក្នុង​សហជាត​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ២ ក្នុង​អញ្ញមញ្ញ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ២ ក្នុង​និស្សយ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ២ ក្នុង​ឧបនិស្សយ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៤ ក្នុង​អវិ​គត​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ២។
ឯបញ្ហា​វារៈ​ក្នុង​កុសល​ត្តិ​កៈ យ៉ាងណា បណ្ឌិត​គប្បី​ឲ្យ​ពិស្តារ​យ៉ាងនោះ​ដែរ។

ចប់ កុសល​ត្តិ​កអាសវ​វិប្បយុត្ត​សា​សវ​ទុ​កៈ។

ថយ | ទំព័រទី ១០៥ | បន្ទាប់
ID: 637832250976866265
ទៅកាន់ទំព័រ៖