ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៧
[៨៨៧] បរិត្តធម៌ជាអកុសល អាស្រ័យនូវបរិត្តធម៌ជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ មានវារៈ១ គ្រប់បច្ច័យទាំងអស់។
[៨៨៨] បរិត្តធម៌ជាអព្យាកតៈ អាស្រ័យនូវបរិត្តធម៌ជាអព្យាកតៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ មហគ្គតធម៌ជាអព្យាកតៈ អាស្រ័យនូវមហគ្គតធម៌ជាអព្យាកតៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ អប្បមាណធម៌ជាអព្យាកតៈ អាស្រ័យនូវអប្បមាណធម៌ជាអព្យាកតៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ មានវារៈ១៣។ សេចក្តីពិស្តារ មានគ្រប់បច្ច័យទាំងអស់។
ចប់ បរិត្តត្តិកកុសលត្តិកៈ។
បរិត្តារម្មណត្តិកកុសលត្តិកៈ
[៨៨៩] កុសលធម៌ជាបរិត្តារម្មណ៍ អាស្រ័យនូវកុសលធម៌ជាបរិត្តារម្មណ៍ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ កុសលធម៌ជាមហគ្គតារម្មណ៍ អាស្រ័យនូវកុសលធម៌ជាមហគ្គតារម្មណ៍ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ កុសលធម៌ជាអប្បមាណារម្មណ៍ អាស្រ័យនូវកុសលធម៌ជាអប្បមាណារម្មណ៍ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ សេចក្តីពិស្តារ មានគ្រប់បច្ច័យទាំងអស់។
ID: 637832313619494818
ទៅកាន់ទំព័រ៖