ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៧

 ហេតុ​ទុក​ឧបា​ទិន្ន​ទុ​កៈ
[១០២២] ឧបា​ទិន្ន​ធម៌ (ធម៌​ដែល​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស មាន​តណ្ហា​ជាដើម កាន់​យក) ជាហេតុ អាស្រ័យ​នូវ​ឧបា​ទិន្ន​ធម៌​ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [១០២៣] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៩ ។ សេចក្តី​ពិស្តារ មាន​គ្រប់​បច្ច័យ​ទាំងអស់។
 [១០២៤] អនុ​បា​ទិន្ន​ធម៌ (ធម៌​ដែល​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស មាន​តណ្ហា​ជាដើម មិនបាន​កាន់​យក) ជាហេតុ អាស្រ័យ​នូវ​អនុ​បា​ទិន្ន​ធម៌​ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [១០២៥] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៩ ក្នុង​អវិ​គត​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៩។ សេចក្តី​ពិស្តារ មាន​គ្រប់​បច្ច័យ​ទាំងអស់។

ចប់ ហេតុ​ទុក​ឧបា​ទិន្ន​ទុ​កៈ។


ហេតុ​ទុក​ឧបាទាន​គោ​ច្ឆ​កទុ​កៈ


 [១០២៦] ឧបាទាន​ធម៌​ជាហេតុ អាស្រ័យ​នូវ​ឧបាទាន​ធម៌​ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។បេ។

ចប់ ហេតុ​ទុក​ឧបាទាន​គោ​ច្ឆ​កទុ​កៈ។


ហេតុ​ទុក​កិលេស​គោ​ច្ឆ​កទុ​កៈ


 [១០២៧] កិលេស​ធម៌​ជាហេតុ អាស្រ័យ​នូវ​កិលេស​ធម៌​ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។បេ។

ចប់ ហេតុ​ទុក​កិលេស​គោ​ច្ឆ​កទុ​កៈ។

ថយ | ទំព័រទី ២៦៩ | បន្ទាប់
ID: 637832337030399495
ទៅកាន់ទំព័រ៖