ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៧

 [៣៨៨] កុសលធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ អាស្រ័យ​នូវ​កុសលធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ អព្យាកតធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ អាស្រ័យ​នូវ​អព្យាកតធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ កុសលធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ​ក្តី អព្យាកតធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​កុសលធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ អព្យាកតធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ អាស្រ័យ​នូវ​អកុសលធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ អព្យាកតធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ អាស្រ័យ​នូវ​អព្យាកតធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ អព្យាកតធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ អាស្រ័យ​នូវ​កុសលធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ​ផង នូវ​អព្យាកតធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ អព្យាកតធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ អាស្រ័យ​នូវ​អកុសលធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ​ផង នូវ​អព្យាកតធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៣៨៩] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៧ ក្នុង​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ២ ក្នុង​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៧ ក្នុង​អវិ​គត​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៧។
ថយ | ទំព័រទី ៩៧ | បន្ទាប់
ID: 637832238228193957
ទៅកាន់ទំព័រ៖