ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៨

នឧបា​ទិន្ន​ទុ​កៈ


 [១៣៧] ធម៌​ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស (មាន​តណ្ហា​ជាដើម) កាន់​យក អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស​កាន់​យក ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស​មិន​កាន់​យក អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស​កាន់​យក ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស​កាន់​យក អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស​មិន​កាន់​យក ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស​កាន់​យក​ក្តី ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស​មិន​កាន់​យក​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស មិន​កាន់​យក ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស​កាន់​យក អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស​កាន់​យក​ផង ដែល​មិនមែន​កម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស​មិន​កាន់​យក​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [១៣៨] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៥ សេចក្តី​ពិស្តារ មាន​គ្រប់​បច្ច័យ​ទាំងអស់។
ថយ | ទំព័រទី ៦៤ | បន្ទាប់
ID: 637832378312816231
ទៅកាន់ទំព័រ៖