ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៩

អាសវ​វិប្បយុត្ត​សា​សវ​ទុក​កុសល​ត្តិ​ក
អាសវ​វិ​ប្ប​យុត្ត​នសា​សវ​ទុ​កន​កុសល​ត្តិ​ក


 [២៧៩] ធម៌​ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ និង​មិនមែន​ជា​មិន​មាន​អាសវៈ មិនមែន​ជាអកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ និង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ជាមួយនឹង​អាសវៈ ជាកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ១។ ធម៌​ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ និង​មិនមែន​ជា​មិន​មាន​អាសវៈ មិនមែន​ជាកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ និង​មិន​មាន​អាសវៈ ជាកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ១។ ធម៌​ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ និង​មិនមែន​ជា​មិន​មាន​អាសវៈ មិនមែន​ជាអកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ និង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ជាមួយនឹង​អាសវៈ ជាអកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ១។ ធម៌​ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ តែ​មិនមែន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ជាមួយនឹង​អាសវៈ មិនមែន​ជា​អព្យាក្រឹត អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ដែល​ប្រាសចាក​អាសវៈ និង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ជាមួយនឹង​អាសវៈ ជា​អព្យាក្រឹត ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ២។

ឆគោ​ច្ឆ​កទុក​កុសល​ត្តិ​កៈ
ឆគោ​ច្ឆ​កទុ​កន​កុសល​ត្តិ​កៈ


 [២៨០] ធម៌​មិនមែន​ជា​សញ្ញោជនៈ មិនមែន​ជាកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​សញ្ញោជនៈ ជាកុសល ទើប​កើតឡើង
ថយ | ទំព័រទី ១០៨ | បន្ទាប់
ID: 637832988888206868
ទៅកាន់ទំព័រ៖