ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៩
ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនជាគន្ថៈ មិនមែនជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាគន្ថៈ ជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនជាឱឃៈ មិនមែនជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាឱឃៈ ជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនជាយោគៈ មិនមែនជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាយោគៈ ជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនជានីវរណៈ មិនមែនជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជានីវរណៈ ជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនជាបរាមាសៈ មិនមែនជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាបរាមាសៈ មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
សារម្មណទុកកុសលត្តិកៈ
នសារម្មណទុកនកុសលត្តិកៈ
[២៨១] ធម៌មិនមែនប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអារម្មណ៍ មិនមែនជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌ប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអារម្មណ៍ ជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។ ធម៌មិនមែនប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអារម្មណ៍ មិនមែនជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌ប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអារម្មណ៍ ជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។
ID: 637832989122172360
ទៅកាន់ទំព័រ៖