ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៩

ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក​ជា​ក្តី មិនមែន​ជា​ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​វិបាក​ផង មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​ជា​ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៥។
 [៣១] ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី​ផង មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​ជា​ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ជា​ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី​ផង មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​ជា​ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក​ក្តី មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​ជា​ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ ជា​ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី​ផង មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​ជា​ធម៌​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។
 [៣២] ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​វិបាក ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។ ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌ មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។ ធម៌​មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​ជា​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​ជា​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ
ថយ | ទំព័រទី ១៦ | បន្ទាប់
ID: 637832939311244874
ទៅកាន់ទំព័រ៖