ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៩

 [៤១៤] ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល ដែល​មិនមែន​ជា​មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ទស្សនៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត ដែល​មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ទស្សនៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​អព្យាក្រឹត ដែល​មិនមែន​ជា​មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ទស្សនៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត ដែល​មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ទស្សនៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល ដែល​មិនមែន​ជា​មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ទស្សនៈ​ក្តី មិនមែន​ជា​អព្យាក្រឹត ដែល​មិនមែន​ជា​មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ទស្សនៈ​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត ដែល​មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ទស្សនៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៤១៥] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។

កុសល​ត្តិ​កភាវ​នាយ​បហា​តព្វ​ទុ​កៈ
នកុ​សល​ត្តិ​កន​ភាវ​នាយ​បហា​តព្វ​ទុ​កៈ


 [៤១៦] ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល ដែល​មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ភាវនា (មគ្គ​ខាងលើ) អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជាអកុសល ដែល​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ភាវនា ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល ដែល​មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ភាវនា អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជាអកុសល ដែល​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ភាវនា ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ភាវនា​ក្តី ដែល​មិនមែន​ជាអកុសល ដែល​មិនមែន​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ភាវនា​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជាអកុសល ដែល​ត្រូវ​លះ​ដោយ​ភាវនា ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ១៧៦ | បន្ទាប់
ID: 637833108513872483
ទៅកាន់ទំព័រ៖