ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៩

ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក មិនមែន​ជាហេតុ​ក្តី មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាហេតុ​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៥។ ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក មិនមែន​ជាហេតុ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាហេតុ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក មិនមែន​ជាហេតុ​ក្តី មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាហេតុ​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។
 [៤៦៥] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ១៣។
 [៤៦៦] ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជាហេតុ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​វិបាក មិនមែន​ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជាហេតុ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​វិបាក មិនមែន​ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជាហេតុ​ក្តី មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជា​វិបាក ទាំង​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជាហេតុ​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​វិបាក មិនមែន​ជាហេតុ ទើប​កើតឡើង
ថយ | ទំព័រទី ១៨៨ | បន្ទាប់
ID: 637833122791319270
ទៅកាន់ទំព័រ៖