ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៩

 [៨៦] ធម៌​មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​អសេក្ខៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​អសេក្ខៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ ទាំង​មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​អសេក្ខៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ​ក្តី មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ ទាំង​មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​អសេក្ខៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ​ក្តី មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​អសេក្ខៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៥។
 [៨៧] ធម៌​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ ទាំង​មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ ទាំង​មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ​ក្តី មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ ទាំង​មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។
 [៨៨] ធម៌​មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​សេក្ខៈ​ផង មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ ទាំង​មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​ជា​សេក្ខៈ​ផង មិនមែន​ជា​សេក្ខៈ ទាំង​មិនមែន​ជា​អសេក្ខៈ​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ
ថយ | ទំព័រទី ៤១ | បន្ទាប់
ID: 637832945367246224
ទៅកាន់ទំព័រ៖