ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៩
[១១២] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣ ក្នុងអារម្មណប្បច្ច័យ មានវារៈ៩។បេ។
អតីតារម្មណត្តិកៈ នអតីតារម្មណត្តិកៈ
[១១៣] ធម៌មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអតីត អាស្រ័យនូវធម៌មានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអនាគត អាស្រ័យនូវធម៌មានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្ន អាស្រ័យនូវធម៌មានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអតីតក្តី មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្នក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអនាគតក្តី មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្នក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអតីតក្តី មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអនាគតក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអតីតក្តី មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអនាគតក្តី មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្នក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៧។
ID: 637832947597735014
ទៅកាន់ទំព័រ៖