ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៩

 [១៥] ធម៌​ជាអកុសល ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល ដោយហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជាអកុសល ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល ដោយហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជាអកុសល ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជា​អព្យាកតៈ ដោយហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជាអកុសល ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល​ផង មិនមែន​ជា​អព្យាកតៈ​ផង ដោយហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជាអកុសល ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល​ផង មិនមែន​ជាអកុសល​ផង ដោយហេតុ​បច្ច័យ មាន​វារៈ៥។
 [១៦] ធម៌​ជា​អព្យាកតៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល ដោយហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជា​អព្យាកតៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល ដោយហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជា​អព្យាកតៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល​ផង មិនមែន​ជាអកុសល​ផង ដោយហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។
 [១៧] ធម៌​ជាកុសល ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៦។ ធម៌​ជាអកុសល ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៦។ ធម៌​ជា​អព្យាកតៈ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ធម៌​មិនមែន​ជា​អព្យាកតៈ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៦។
ថយ | ទំព័រទី ៧ | បន្ទាប់
ID: 637832937261650241
ទៅកាន់ទំព័រ៖