ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១០៩
ហេតុទុកវិបាកត្តិកៈ នហេតុទុកនវិបាកត្តិកៈ
[២៣៩] ធម៌មិនមែនជាវិបាក មិនមែនជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌ជាវិបាក ជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ ធម៌មិនមែនមានវិបាកជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មានវិបាកជាប្រក្រតី ជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣ ធម៌មិនមែនជាមិនមែនជាវិបាក ទាំងមិនមានវិបាកជាប្រក្រតី មិនមែនជាមិនមែនជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌ មិនមែនជាវិបាក ទាំងមិនមែនមានវិបាកជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
ហេតុទុកឧបាទិន្នុបាទានិយត្តិកៈ
នហេតុទុកនឧបាទិន្នុបាទានិយត្តិកៈ
[២៤០] ធម៌មិនមែនជាហេតុ ដែលកម្មប្រកបដោយកិលេស (មានតណ្ហាជាដើម) មិនកាន់យកហើយ តែជាប្រយោជន៍ដល់ឧបាទាន អាស្រ័យនូវធម៌ជាហេតុ ដែលកម្មប្រកបដោយកិលេស កាន់យកហើយ ទាំងជាប្រយោជន៍ដល់ឧបាទាន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ ធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនដែលកម្មប្រកបដោយកិលេស មិនកាន់យកហើយ តែជាប្រយោជន៍ដល់ឧបាទាន អាស្រ័យនូវធម៌ជាហេតុ ដែលកម្មប្រកបដោយកិលេស មិនកាន់យកហើយ តែជាប្រយោជន៍ដល់ឧបាទាន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
ID: 637832959650073340
ទៅកាន់ទំព័រ៖