ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១

ហារ​មាត់​ចាំ​ឡើយ​ ​កាល​នឹង​ឆាន់​ ​មិន​ត្រូវ​ញាត់​ម្រាមដៃ​ទាំងអស់​ ​ទៅ​ក្នុង​មាត់​ ​មិន​ត្រូវ​និយាយ​ទាំង​ពំនូត​បាយ​នៅក្នុង​មាត់​ ​មិន​ត្រូវ​បោះ​ដុំ​បាយ​ ​(​ទៅ​ក្នុង​មាត់​)​ ​ហើយ​ឆាន់​ទេ​ ​មិន​ត្រូវ​ឆាន់​ខាំ​កាត់​ពំនូត​បាយ​ ​(​មួយ​កំណាត់​ម្តង​)​ ​មិន​ត្រូវ​ឆាន់​បៀម​ពំនូត​បាយ​ ​ឲ្យ​ទុល​ថ្ពាល់​ឡើង​ ​(​ដូចជា​ស្វា​)​ ​មិន​ត្រូវ​ឆាន់​រលាស់ដៃ​បណ្តើរ​ ​មិន​ត្រូវ​ឆាន់បាយ​ឲ្យ​រោយរាយ​គ្រាប់​បាយ​ ​មិន​ត្រូវ​ឆាន់​លៀន​អណ្តាត​ចេញ​មក​ក្រៅ​ ​(​ទទួល​អាហារ​)​ ​មិន​ត្រូវ​ឆាន់​ឲ្យ​ឮ​ផ្ចប់​ៗ​ ​មិន​ត្រូវ​ឆាន់​ឲ្យ​ឮ​គ្រូ​កៗ​ ​មិន​ត្រូវ​ឆាន់​លិទ្ធ​ដៃ​ ​មិន​ត្រូវ​ឆាន់​លិទ្ធ​បាត្រ​ ​មិន​ត្រូវ​ឆាន់​លិទ្ធ​បបូរមាត់​ ​មិន​ត្រូវ​ទទួល​ភាជន៍​ទឹក​ទាំង​ដៃ​ប្រឡាក់​អាមិសៈ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងពួង​ ​មិនទាន់​ឆាន់​ហើយ​ត្រឹមណា​ ​ភិក្ខុ​ជា​ថេរៈ​ ​មិន​គប្បី​ទទួលយក​ទឹក​ត្រឹមនោះ​ ​កាលបើ​ទាយក​ប្រគេន​ទឹក​ ​ត្រូវ​កាន់​បាត្រ​ដោយដៃ​ទាំងពីរ​ ​ហើយ​ទទួលយក​ទឹក​ ​ត្រូវ​ធ្វើ​បាត្រ​ឲ្យ​ទាប​ ​កុំ​ឲ្យ​ទង្គិច​ ​(​អ្វី​ៗ​)​ ​ហើយ​លាង​ឲ្យ​ស្អាត​ ​បើ​មាន​កន្ថោរ​ទឹក​ ​ត្រូវ​ធ្វើឲ្យ​ទាប​ ​ហើយ​ចាក់ទឹក​ទៅ​ក្នុង​កន្ថោរ​ដាក់​ទឹក​ ​ដោយ​តាំងចិត្ត​ថា​ ​កុំ​ឲ្យ​កន្ថោរ​ដាក់​ទឹក​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​ទឹក​ឡើយ​ ​កុំ​ឲ្យ​ពួក​ភិក្ខុ​ជិតខាង​ទទឹក​ដោយ​ទឹក​ឡើយ​ ​កុំ​ឲ្យ​សង្ឃាដិ​ទទឹក​ដោយ​ទឹក​ឡើយ​
ថយ | ទំព័រទី ១១២ | បន្ទាប់
ID: 636805684495036211
ទៅកាន់ទំព័រ៖