ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១

បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​ត្រូវឲ្យ​ស្បង់​បន្លាស់​ ​ហើយ​ទទួលយក​ស្បង់​ដែល​ស្លៀក​មកវិញ​ ​បើ​ចីវរ​សើម​ ​ឬ​ជាំ​ដាម​ ​(​ដោយ​ញើស​ក្អែល​)​ ​ត្រូវ​សំដិល​ចីវរ​ក្នុង​កំ​ដៅ​ថ្ងៃមួយ​ស្របក់​ ​តែ​កុំ​ទុក​ចីវរ​ក្នុង​កំ​ដៅ​ថ្ងៃ​ ​(​ឲ្យ​យូរ​ពេក​)​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​បត់​ចីវរ​ ​កាល​នឹង​បត់​ចីវរ​ ​ត្រូវលើ​ក​ជាយ​ចីវរ​ឲ្យ​ហួសពី​គ្នា​ប្រមាណ៤ធ្នាប់​ ​ហើយ​សឹម​បត់​ចីវរ​ ​ដោយ​គិតថា​ ​កុំ​ឲ្យ​បាក់​ផ្នត់​ពាក់កណ្តាល​ឡើយ​ ​ត្រូវ​ធ្វើ​វត្ថពន្ធ​ចង្កេះ​ក្នុង​ផ្នត់​ចីវរ​ ​បើ​អាហារ​បិណ្ឌបាត​មាន​ ​ហើយ​អន្តេវាសិក​ត្រូវការ​ចង់​ឆាន់​ ​អាចារ្យ​ត្រូវឲ្យ​ទឹក​ ​ហើយ​បង្អោន​អាហារ​បិណ្ឌបាត​ចូល​ទៅ​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​សួរ​អន្តេវាសិក​ដោយ​ទឹក​ឆាន់​ ​លុះ​អន្តេវាសិក​ឆាន់​រួចហើយ​ ​អាចារ្យ​ត្រូវឲ្យ​ទឹក​ ​ហើយ​ទទួលយក​បាត្រ​មកវិញ​ ​កាន់​បន្ទាប​កុំ​ឲ្យ​ទង្គិចទង្គុក​ ​ហើយ​លាង​ឲ្យ​ស្អាត​ ​ជូត​ឲ្យ​ស្ងួត​ទឹក​ចេញ​ ​ហើយ​ហាលថ្ងៃ​មួយស្របក់​ ​តែ​មិន​ត្រូវ​ទុកបាត្រ​ក្នុង​កំ​ដៅ​ថ្ងៃ​ ​(​ឲ្យ​យូរ​ពេក​)​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ទុកបាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​កាលដែល​រៀបចំ​ទុកដាក់​បាត្រ​។​បេ​។​ ​កាលដែល​រៀបចំ​ទុក​ចីវរ​។​បេ​។​ ​ត្រូវ​បត់​ជាយ​ចីវរ​ខាងនាយ​ ​ឲ្យ​ជា​ផ្នត់​មក​ខាងអាយ​ ​ហើយ​សឹម​ទុក​ចីវរ​ចុះ​ ​កាល​អន្តេវាសិក​ក្រោក​ចេញ​ហើយ​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​សារ​អាសនៈ​ចេញ​ ​ត្រូវ​រៀបចំ​ទុកដាក់​ទឹក​សម្រាប់​លាង​ជើង​ ​តាំង​សម្រាប់​រងជើង​ ​ដែល​លាង​ហើយ​ ​និង​ទ្រនាប់​សម្រាប់​ជូត​ជើង​ ​ដែល​មិនទាន់​បាន​លាង​ ​បើ​ប្រទេស​នោះ​មាន​សម្រាម​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​បោស​ប្រទេស​នោះ​ចេញ
ថយ | ទំព័រទី ១៧០ | បន្ទាប់
ID: 636805703734616652
ទៅកាន់ទំព័រ៖