ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១

 [​១២៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​វណ្ណៈ៤ពួក​នេះ​ ​គឺ​ខត្តិយៈ១​ ​ព្រាហ្មណ៍១​ ​វេស្សៈ១​ ​សុទ្ទៈ១​ ​វណ្ណៈ​ទាំងនោះ​ ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​មក​បួស​ក្នុង​ធម៌​វិន័យ​ ​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​រមែង​លះបង់​នាម​ ​និង​គោត្រ​ដើម​ ​(​របស់​ខ្លួន​)​ ​ហើយ​ដល់​នូវ​កិរិយា​រាប់បញ្ចូល​ ​ថា​ជាស​មណ​សក្យបុត្តិយ៍​តែ​ម្យ៉ាង​ ​ដូច​ទន្ល​ធំៗ​ទាំងឡាយ​ ​គឺ​ទន្លេ​គង្គា​ ​យមុនា​ ​អចិរ​វតី​ ​សរភូ​ ​មហី​ ​ទន្លេ​ទាំងនោះ​ ​កាលបើ​ហូរ​ទៅដល់​មហាសមុទ្រ​ហើយ​ ​តែ​លះបង់​នាម​ ​និង​គោត្រ​ដើម​ ​(​របស់​ខ្លួន​)​ ​ហើយ​ដល់​នូវ​កិរិយា​រាប់​ថា​ ​ជាម​ហាស​មុទ្រ​តែ​ម្យ៉ាង​ ​ដូច្នោះឯង​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​វណ្ណៈ៤ពួក​នេះ​ ​គឺ​ខត្តិយៈ១​ ​ព្រាហ្មណ៍១​ ​វេស្សៈ១​ ​សុទ្ទៈ១​ ​វណ្ណៈ​ទាំងនោះ​ ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​មក​បួស​ក្នុង​ធម៌​វិន័យ​ ​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ក៏​រមែង​លះបង់​នាម​ ​និង​គោត្រ​ដើម​ ​(​របស់​ខ្លួន​)​ ​ហើយ​ដល់​នូវ​កិរិយា​រាប់បញ្ចូល​ ​ថា​ជាស​មណ​សក្យបុត្តិយ៍​តែ​ម្យ៉ាង​ ​ដោយ​សភាព​ណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជាស​ភាព​មិនដែល​កើត​ ​គួរ​អស្ចារ្យ​ទី៤​ ​ក្នុង​ធម៌​វិន័យ​នេះ​ ​ដែល​ពួក​ភិក្ខុ​ឃើញ​ហើយ​ ​រមែង​ត្រេកអរ​ក្នុង​ធម៌​វិន័យ​នេះ​។
ថយ | ទំព័រទី ២១២ | បន្ទាប់
ID: 636805721578357256
ទៅកាន់ទំព័រ៖