ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១

 [​២៣៦​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ឆ​ព្វ​គ្គិ​យា​ភិក្ខុនី​ ​ទ្រទ្រង់​ខ្សែក្រវាត់​សព្វកាល​។​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​។​បេ​។​ ​ដូចជា​ពួក​ស្រី​គ្រហស្ថ​ ​អ្នក​បរិភោគ​កាម​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុនី​មិន​ត្រូវ​ប្រើ​ខ្សែក្រវាត់​សព្វកាល​ទេ​ ​ភិក្ខុនី​ណា​ប្រើ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​ខ្សែក្រវាត់​ ​ដល់​ភិក្ខុនី​ដែល​មាន​រដូវ​។​

​ចប់​ ​ភាណវារៈ​ ​ទី២​។​


 ​[​២៣៧​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ឧបសម្បន្នា​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ ​គ្មាន​និមិត្ត​ខ្លះ​ ​មានហេតុ​គ្រាន់តែ​ជា​និមិត្ត​ខ្លះ​ ​មិន​មាន​ឈាមរដូវ​ខ្លះ​ ​មាន​ឈាមរដូវ​ជានិច្ច​ខ្លះ​ ​មាន​សំពត់​ទ្រនាប់​ជានិច្ច​ខ្លះ​ ​មាន​ឈាមរដូវ​ហូរ​ខ្លះ​ ​ជា​សិខរិ​ណី​ខ្លះ​ ​ជា​ស្រី​ខ្ទើយ​ខ្លះ​ ​មាន​រូប​ដូច​ប្រុស​ខ្លះ​ ​ទ្វារ​មគ្គ​ ​(​ទាំង២​)​ ​រលាយ​ចូលគ្នា​ខ្លះ​ ​ជា​ឧភតោ​ព្យញ្ជន​កា​ខ្លះ​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ ​(​ភិក្ខុនី​)​ ​សួរ​នូវ​អន្តរាយិក​ធម៌២៤ប្រការ​ ​ចំពោះ​ស្ត្រី​ដែល​មក​សូម​ឧបសម្បទា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ត្រូវ​ភិក្ខុ​សួរ​ភិក្ខុនី​
ថយ | ទំព័រទី ៣១២ | បន្ទាប់
ID: 636805767957970018
ទៅកាន់ទំព័រ៖