ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១

ជា​របស់​មាន​កិរិយា​ទ្រុឌទ្រោម​ ​វិនាស​ទៅវិញ​ជា​ធម្មតា​ ​ធម្មជាត​នោះ​ ​បុគ្គល​ឃាត់​ថា​ ​កុំ​វិនាស​ទៅវិញ​ដូច្នេះ​ ​ពុំបានឡើយ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​មាន​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ឈ្មោះ​ ​សុ​ភទ្ទ​ ​បួស​ឯ​ចាស់​ ​អង្គុយ​នៅក្នុងចំណោម​បរិសទ្យ​នោះ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​គ្រានោះ​ ​ស្រាប់តែ​សុ​ភទ្ទ​ភិក្ខុ​បួស​ឯ​ចាស់​ ​និយាយទៅ​នឹង​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​កុំ​សោយសោក​ឡើយ​ ​កុំ​ខ្សឹកខ្សួល​អណ្តឺតអណ្តក​ឡើយ​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ឈ្មោះថា​ ​ផុត​ស្រឡះ​ហើយ​ ​អំពី​មហា​សមណៈ​នោះ​ ​ព្រោះថា​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​មហា​សមណៈ​នោះ​តែង​បៀតបៀន​ថា​ ​អំពើ​នេះ​គួរ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​នេះ​ ​មិន​គួរ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ទេ​ ​ឥឡូវនេះ​ស្រួល​ហើយ​ ​យើង​រាល់គ្នា​ចង់​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​ណា​ ​នឹង​ធ្វើ​នូវ​អំពើនោះ​ក៏បាន​ ​មិន​ចង់​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​ណា​ ​នឹង​មិន​ធ្វើ​នូវ​អំពើនោះ​ក៏បាន​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ណ្ហើយចុះ​ ​យើង​រាល់គ្នា​សង្គាយនា​នូវ​ធម៌​ ​និង​វិន័យ​ ​តំណ​ទៅមុខ​ ​អកុសលធម៌​ ​មុខ​ជា​នឹង​រុងរឿង​ឡើង​ ​កុសលធម៌​មុខ​ជា​នឹង​សាបសូន្យ​ទៅ​ ​សភាវៈ​មិនមែន​ជា​វិន័យ​ ​មុខ​ជា​នឹង​រុងរឿង​ឡើង​ ​វិន័យ​មុខ​ជា​នឹង​សាបសូន្យ​ទៅ​ ​តំណ​ទៅមុខ​ ​ពួក​បុគ្គល​ជា​អធម្មវាទី​ ​នឹង​មាន​កំឡាំង​ឡើង​ ​ពួក​បុគ្គល​ជា​ធម្ម​វាទី​ ​នឹង​ថយ​កំឡាំង​ចុះ​ ​ពួក​បុគ្គល​ជា​អវិនយវាទី​ ​នឹង​មាន​កំឡាំង​ឡើង​ ​ពួក​បុគ្គល​ជា​វិនយវាទី​ ​នឹង​ថយ​កំឡាំង​ចុះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៥៨ | បន្ទាប់
ID: 636805783826127624
ទៅកាន់ទំព័រ៖