ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១

 [​៣២១​]​ ​ព្រះ​រេ​វត​សួរ​ថា​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​ការកំណត់​ដោយ​អា​ចិ​ណ្ណៈ​ ​គួរ​ដែរ​ឬ​។​ ​ព្រះ​សព្វ​ការ​មី​សួរ​វិញ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ការកំណត់​ដោយ​អា​ចិ​ណ្ណៈ​នោះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ព្រះ​រេ​វត​ពោល​ថា​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​ភិក្ខុ​ប្រព្រឹត្ត​ ​ដោយ​គិតថា​ ​អំពើ​នេះ​ ​ព្រះ​ឧបជ្ឈាយ៍​របស់​យើង​ ​ធ្លាប់​សន្សំ​មក​ហើយ​ ​អំពើ​នេះ​ ​អាចារ្យ​របស់​យើង​ធ្លាប់​សន្សំ​មក​ហើយ​ ​ដូច្នេះ​ ​គួរ​ដែរ​ឬ​។​ ​ព្រះ​សព្វ​កា​មី​ឆ្លើយ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ការកំណត់​ដោយ​អា​ចិ​ណ្ណៈ​ ​គួរ​ខ្លះ​ ​មិន​គួរ​ខ្លះ​។​ ​ព្រះ​រេ​វត​សូត្រ​ប្រកាស​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​សង្ឃ​ស្តាប់​ខ្ញុំ​ ​វត្ថុ​ទី៦នេះ​ ​សង្ឃ​បាន​វិនិច្ឆ័យ​ដាច់ស្រេច​ហើយ​។​ ​វត្ថុ​នេះ​ខុស​ចាក​ធម៌​ ​ខុស​ចាក​វិន័យ​ ​ប្រាសចាក​សាសនា​នៃ​ព្រះ​សាស្តា​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ឯង​។​ ​ខ្ញុំ​ដាក់ចុះ​នូវ​ស្លាក​ទី៦នេះ​។​ ​
 ​[​៣២២​]​ ​ព្រះ​រេ​វត​សួរ​ថា​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​ការកំណត់​ដោយ​ទឹកដោះ​ដែល​មិនទាន់​ជូរ​ ​គួរ​ដែរ​ឬ​។​ ​ព្រះ​សព្វ​កា​មី​សួរ​តប​វិញ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ការកំណត់​ដោយ​ទឹកដោះ​ដែល​មិនទាន់​ជូរ​នោះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ព្រះ​រេ​វត​ពោល​ថា​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​ទឹកដោះស្រស់​ណា​ ​ដែល​លះបង់​ភាវៈ​ជា​ទឹកដោះស្រស់​ហើយ​ ​តែ​នៅ​មិនទាន់​ដល់​នូវ​ភាវៈ​ជា​ទឹកដោះជូរ​នៅឡើយ​ ​ភិក្ខុ​ឆាន់​ភោជន​រួចហើយ​ ​ហាម​ភោជន​រួចហើយ​
ថយ | ទំព័រទី ៤២៥ | បន្ទាប់
ID: 636805814341012976
ទៅកាន់ទំព័រ៖