ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១

សំដែងធម៌​វិន័យ​ ​ដែល​តថាគត​បាន​សំដែង​ ​បាន​ពោល​ ​ថា​តថាគត​បាន​សំដែង​ ​បាន​ពោល​ ​សំដែង​វត្ត​ ​ដែល​តថាគត​មិនធ្លាប់​សន្សំ​មក​ ​ថា​ជាវ​ត្ត​ ​ដែល​តថាគត​មិនធ្លាប់​សន្សំ​មក​ទេ​ ​សំដែង​វត្ត​ ​ដែល​តថាគត​ធ្លាប់​សន្សំ​មក​ ​ថា​ជាវ​ត្ត​ ​ដែល​តថាគត​ធ្លាប់​សន្សំ​មក​ ​សំដែង​សិក្ខាបទ​ ​ដែល​តថាគត​មិនបាន​បញ្ញត្ត​ ​ថា​តថាគត​មិនបាន​បញ្ញត្ត​ទេ​ ​សំដែង​សិក្ខាបទ​ដែល​តថាគត​បាន​បញ្ញត្ត​ ​ថា​តថាគត​បាន​បញ្ញត្ត​ ​សំដែង​អនាបត្តិ​ ​ថា​ជា​អនាបត្តិ​ ​សំដែង​អាបត្តិ​ ​ថា​ជា​អាបត្តិ​ ​សំដែង​លហុកាបត្តិ​ ​ថា​ជា​លហុកាបត្តិ​ ​សំដែង​គរុកាបត្តិ​ ​ថា​ជាគ​រុ​កាប​ត្តិ​ ​សំដែង​សាវ​សេសា​បត្តិ​ ​ថា​ជា​សាវ​សេសា​បត្តិ​ ​សំដែង​អ​នវ​សេសា​បត្តិ​ ​ថា​ជា​អ​នវ​សេសា​បត្តិ​ ​សំដែង​ទុ​ដ្ឋុ​ល្លា​បត្តិ​ ​(​អាបត្តិ​បារាជិក​ ​ឬ​សង្ឃាទិសេស​)​ ​ថា​ជា​ទុ​ដ្ឋុ​ល្លា​បត្តិ​ ​សំដែង​អ​ទុ​ដ្ឋុ​ល្លា​បត្តិ​ ​(​អាបត្តិ៥កង​)​ ​ថា​ជា​អ​ទុ​ដ្ឋុ​ល្លា​បត្តិ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​មិន​ទង់ទាញ​ ​មិន​កៀរគរ​យក​ ​(​បរិសទ្យ​)​ ​ហើយ​មិន​ធ្វើ​ឧបោសថ​ផ្សេងគ្នា​ ​មិន​ធ្វើ​បវារណា​ផ្សេងគ្នា​ ​មិន​ធ្វើ​សង្ឃកម្ម​ផ្សេងគ្នា​ ​ដោយ​វត្ថុ១៨នេះ​ ​ម្នាល​ឧបាលិ​ ​សង្ឃ​ឈ្មោះថា​ ​ព្រមព្រៀង​គ្នា​ ​ដោយហេតុ​ប៉ុណ្ណេះ​ឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨១ | បន្ទាប់
ID: 636805120155057810
ទៅកាន់ទំព័រ៖