ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១

គួរ​ដល់​បរិវាសកម្ម​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​សង្ឃ​គប្បី​ឲ្យ​បរិវាស​ដល់​អន្តេវាសិក​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​អន្តេវាសិក​គួរ​ដល់​មូលា​យ​បដិ​កស្ស​នៈ​ ​(​ទាញ​មក​ដាក់​ក្នុង​មូលា​បត្តិ​)​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​សង្ឃ​គប្បី​ទាញ​អន្តេវាសិក​ ​មក​ដាក់​ក្នុង​មូលា​បត្តិ​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​អន្តេវាសិក​គួរ​ដល់​មានត្ត​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​សង្ឃ​គប្បី​ឲ្យ​មានត្ត​ដល់​អន្តេវាសិក​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​អន្តេវាសិក​គួរ​ដល់​អព្ភានកម្ម​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​សង្ឃ​គប្បី​ឲ្យ​អព្ភានកម្ម​ ​ដល់​អន្តេវាសិក​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​បើ​សង្ឃ​ប្រាថ្នា​នឹង​ធ្វើ​កម្ម​ ​គឺ​ ​ត​ជ្ជ​នី​យក​ម្ម​ក្តី​ ​និ​យស្ស​កម្ម​ក្តី​ ​បព្វាជនីយ​កម្ម​ក្តី​ ​បដិ​សារ​ណី​យក​ម្ម​ក្តី​ ​ឧក្ខេ​បនី​យក​ម្ម​ក្តី​ ​ដល់​អន្តេវាសិក​ ​អាចារ្យ​ត្រូវ​ធ្វើ​សេចក្តី​ខ្វល់ខ្វាយ​ថា​ ​សង្ឃ​កុំ​គប្បី​ធ្វើ​កម្ម​ ​ឬ​គប្បី​បង្អោន​ទៅ​ ​ដើម្បី​កម្ម​ស្រាល​ ​ដល់​អន្តេវាសិក​ ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​បើ​កម្ម​ ​គឺ​ ​ត​ជ្ជ​នី​យក​ម្ម​ក្តី​ ​និ​យស្ស​កម្ម​ក្តី​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៣ | បន្ទាប់
ID: 636805704594465833
ទៅកាន់ទំព័រ៖