ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១

អំពើនោះ​ ​នាំ​គាត់​ឲ្យ​លែង​បានឃើញ​ព្រះពុទ្ធ​ ​ព្រះធម៌​ ​ព្រះសង្ឃ​ហើយ​ ​ទេវទត្ត​ ​ត្រូវ​គេ​ឃើញ​ ​ដោយ​អំពើនោះ​តែ​ម្យ៉ាង​ ​ការ​សន្មតិ​នោះ​ ​គួរ​ដល់​សង្ឃ​ហើយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជា​សង្ឃ​ស្ងៀម​។​ ​ខ្ញុំ​សូម​ចាំទុក​សេចក្តី​នេះ​ ​ដោយ​អាការ​ស្ងៀម​យ៉ាងនេះ​។​
 [​២៩​]​ ​ព្រះ​សារីបុត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​ដែល​សង្ឃ​បាន​សន្មត​រួចហើយ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​នគររាជ​គ្រឹះ​ ​ជាមួយនឹង​ភិក្ខុ​ច្រើន​រូប​ ​បាន​ប្រកាស​ ​(​ទោស​)​ ​ទេវទត្ត​ ​ក្នុង​នគររាជ​គ្រឹះ​ថា​ ​កាលពីដើម​ ​ទេវទត្ត​ ​មាន​ប្រក្រតី​ផ្សេង​ ​ឥឡូវនេះ​ ​មាន​ប្រក្រតី​ផ្សេង​ ​ទេវទត្ត​ ​ធ្វើអំពើ​ណា​ដោយ​កាយ​ ​វាចា​ ​អំពើនោះ​ ​នាំ​គាត់​ឲ្យ​លែង​បានឃើញ​ព្រះពុទ្ធ​ ​ព្រះធម៌​ ​ព្រះសង្ឃ​ហើយ​ ​ទេវទត្ត​ ​ត្រូវ​គេ​ឃើញ​ ​ដោយ​កម្ម​នោះ​តែ​ម្យ៉ាង​។​ ​ក្នុង​នគររាជ​គ្រឹះ​នោះ​ ​មនុស្ស​ពួក​ណា​ ​ដែល​មិន​មាន​សទ្ធា​ ​មិន​ជ្រះថ្លា​ ​ជា​អ្នក​ឥត​ប្រាជ្ញា​ ​មនុស្ស​ពួក​នោះ​ ​និយាយ​គ្នា​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សមណ​សក្យបុត្តិយ៍​ទាំងនេះ​ ​ជា​អ្នក​ច្រណែន​ ​ឈ្នានីស​លាភសក្ការៈ​របស់​ទេវទត្ត​។​ ​ចំណែក​មនុស្ស​ពួក​ណា​ ​ដែល​មាន​សទ្ធា​ជ្រះថ្លា​ ​មាន​ប្រាជ្ញាវាងវៃ​ ​មនុស្ស​ពួក​នោះ​ ​និយាយ​គ្នា​ថា​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ឲ្យ​ភិក្ខុសង្ឃ​ប្រកាស​ ​(​ទោស​)​ ​ទេវទត្ត​ ​ក្នុង​នគររាជ​គ្រឹះ​ ​ដោយ​កិច្ច​ណា​ ​កិច្ច​នេះ​ ​មិនមែន​ជា​ការ​ថោកទាប​ទេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣២ | បន្ទាប់
ID: 636805097818930257
ទៅកាន់ទំព័រ៖