ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
នកុសលត្តិកអាសវវិប្បយុត្តនសាសវទុកៈ
កុសលត្តិកអាសវវិប្បយុត្តសាសវទុកៈ
[៦១៨] ធម៌ជាអព្យាក្រឹត ប្រាសចាកអាសវៈ ទាំងប្រកបដោយអាសវៈ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល ប្រាសចាកអាសវៈ ទាំងមិនមែនប្រកបដោយអាសវៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៦១៩] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៥។
នកុសលត្តិកសត្តគោច្ឆកទុកៈ
កុសលត្តិកសត្តគោច្ឆកទុកៈ
[៦២០] ធម៌ជាអកុសល ជាសញ្ញោជនៈ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនជាសញ្ញោជនៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាអកុសល ជាគន្ថៈ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនជាគន្ថៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាអកុសល ជាឱឃៈ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនជាឱឃៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាអកុសល ជាយោគៈ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនជាយោគៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាអកុសល ជានីវរណៈ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនជានីវរណៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ
ID: 637833307405253314
ទៅកាន់ទំព័រ៖