ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០

ធម៌​ជាអកុសល ជា​បរា​មា​សៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​ជា​បរា​មា​សៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត ប្រកបដោយ​អារម្មណ៍ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​ប្រកបដោយ​អារម្មណ៍ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។បេ។
នកុ​សល​ត្តិ​កន​កាមាវចរ​ទុ​កៈ
កុសល​ត្តិ​កកាមាវចរ​ទុ​កៈ
 [៦២១] ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត ជា​កាមាវច​រៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​ជា​កាមាវច​រៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៦២២] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៥។
 [៦២៣] ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត មិនមែន​ជា​កាមាវច​រៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជា​កាមាវច​រៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៦២៤] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។

នកុ​សល​ត្តិ​កន​រូបាវចរ​ទុ​កៈ
កុសល​ត្តិ​ករូបាវចរ​ទុ​កៈ


 [៦២៥] ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត ជា​រូ​បាវ​ចរៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌
ថយ | ទំព័រទី ១៤៤ | បន្ទាប់
ID: 637833307802960430
ទៅកាន់ទំព័រ៖