ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០

មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​ជា​បរិ​យា​បន្នៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត ជា​បរិ​យា​បន្នៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល មិនមែន​ជា​បរិ​យា​បន្នៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត ជា​បរិ​យា​បន្នៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​អព្យាក្រឹត មិនមែន​ជា​បរិ​យា​បន្នៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៦៣៤] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៥។
 [៦៣៥] ធម៌​ជាកុសល ជា​អប​រិយា​បន្នៈ ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​ជា​អប​រិយា​បន្នៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ … ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត ជា​អប​រិយា​បន្នៈ … មាន​វារៈ២។ ក្នុង​អកុសលមូល មាន​វារៈ២។ ក្នុង​ទុក​មូល មាន​វារៈ២។
 [៦៣៦] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៦។

នកុ​សល​ត្តិ​កន​និយ្យានិក​ទុ​កៈ
កុសល​ត្តិ​កនិយ្យានិក​ទុ​កៈ


 [៦៣៧] ធម៌​ជាកុសល ជា​និយ្យានិកៈ ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​ជា​និយ្យានិកៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ មាន​វារៈ៣។
ថយ | ទំព័រទី ១៤៦ | បន្ទាប់
ID: 637833309076153161
ទៅកាន់ទំព័រ៖