ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
នវិបាកត្តិកនហេតុទុកៈ
វិបាកត្តិកហេតុទុកៈ
[៦៥២] ធម៌ជាវិបាក ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាវិបាក មិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាវិបាក មិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនជាវិបាក ទាំងមិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាវិបាក មិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ ធម៌ជាវិបាក ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនជាវិបាក ទាំងមិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ២។ ធម៌ជាវិបាក ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាមិនមែនជាវិបាក ទាំងមិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាមិនមែនជាវិបាក ទាំងមិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ២។ ធម៌ជាវិបាក ជាហេតុ
ID: 637833310722826184
ទៅកាន់ទំព័រ៖