ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាវិបាក មិនមែនជាហេតុផង នូវធម៌មិនមែនជាមិនមែនជាវិបាក ទាំងមិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។ ធម៌ជាវិបាក ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុផង នូវធម៌មិនមែនជាមិនមែនជាវិបាក ទាំងមិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។ ធម៌ជាវិបាក ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាវិបាក មិនមែនជាហេតុផង នូវធម៌មិនមែនមានវិបាកជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។ ធម៌មិនមែនជាវិបាក ទាំងមិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាវិបាក នូវធម៌មិនមែនជាហេតុផង មិនមែនមានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៦៥៣] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១១។
[៦៥៤] ធម៌មានវិបាកធម៌ជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាវិបាក មិនមែនជាមិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៦៥៥] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១៨។ សេចក្តីបំប្រួញ។
ID: 637833310952169140
ទៅកាន់ទំព័រ៖