ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
នមិច្ឆត្តត្តិកនហេតុទុកៈ
មិច្ឆត្តត្តិកហេតុទុកៈ
[៦៧៩] ធម៌មានសភាពត្រូវ និងទៀង ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនមានសភាពខុស និងទៀង មិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៦៨០] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៩។
នមគ្គារម្មណត្តិកនហេតុទុកៈ
មគ្គារម្មណត្តិកហេតុទុកៈ
[៦៨១] ធម៌មានមគ្គជាហេតុ ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនមានមគ្គជាអារម្មណ៍ មិនមែនជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៦៨២] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១០។
នឧប្បន្នត្តិកនហេតុទុកៈ
ឧប្បន្នត្តិកហេតុទុកៈ
[៦៨៣] ធម៌មិនមែនជាមិនទាន់កើតឡើង មិនមែនជាមិនមែនជាហេតុ ជាបច្ច័យ នៃធម៌ដែលកើតឡើងហើយ មិនមែនជាហេតុ ដោយហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌មិនមែនកើតឡើង មិនមែនជាមិនមែនជាហេតុ ជាបច្ច័យនៃធម៌ ដែលកើតឡើងហើយ មិនមែនជាហេតុ ដោយហេតុប្បច្ច័យ។
ID: 637833313159321451
ទៅកាន់ទំព័រ៖