ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
ដោយហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌មិនមែនជាអនាគត ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាបច្ចុប្បន្ន ដោយហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌មិនមែនជាអតីតក្តី មិនមែនជាអនាគតក្តី ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាបច្ចុប្បន្ន ដោយហេតុប្បច្ច័យ។
[៤៨] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
នអតីតារម្មណត្តិកៈ អតីតារម្មណត្តិកៈ
[៤៩] ធម៌មានអារម្មណ៍ជាអតីត អាស្រ័យនូវធម៌មិនមានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មានអារម្មណ៍ជាអនាគត អាស្រ័យនូវធម៌មិនមានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្ន អាស្រ័យនូវធម៌មិនមានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ ធម៌មានអារម្មណ៍ជាអតីត អាស្រ័យនូវធម៌មិនមានអារម្មណ៍ជាអនាគត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្ន អាស្រ័យនូវធម៌មិនមានអារម្មណ៍ជាអនាគត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ២។ ធម៌មានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្ន អាស្រ័យនូវធម៌មិនមានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្ន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មានអារម្មណ៍ជាអតីត អាស្រ័យនូវធម៌មិនមានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្ន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ
ID: 637833230760800789
ទៅកាន់ទំព័រ៖