ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
ធម៌ជាកុសលក្តី ជាអព្យាក្រឹតក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៣] ធម៌ជាអព្យាក្រឹត អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអព្យាក្រឹត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអព្យាក្រឹត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាអកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអព្យាក្រឹត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាកុសលក្តី ជាអព្យាក្រឹតក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអព្យាក្រឹត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាអកុសលក្តី ជាអព្យាក្រឹតក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអព្យាក្រឹត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៥។
[៤] ធម៌ជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសលផង មិនមែនជាអព្យាក្រឹតផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាអព្យាក្រឹត អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសលផង មិនមែនជាអព្យាក្រឹតផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាអកុសលក្តី ជាអព្យាក្រឹតក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសលផង មិនមែនជាអព្យាក្រឹតផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៥] ធម៌ជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអកុសលផង មិនមែនជាអព្យាក្រឹតផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ
ID: 637833226513801073
ទៅកាន់ទំព័រ៖