ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០

 [៩១៤] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៦។

នកុ​សល​ត្តិ​កន​សង្កិ​លិ​ដ្ឋ​សង្កិលេសិក​ត្តិ​កៈ
កុសល​ត្តិ​កសង្កិ​លិ​ដ្ឋ​សង្កិលេសិក​ត្តិ​កៈ


 [៩១៥] ធម៌​ជាអកុសល ដែល​សៅហ្មង ទាំង​គួរ​ដល់​សេចក្តី​សៅហ្មង ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​សៅហ្មង និង​គួរ​ដល់​សេចក្តី​សៅហ្មង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ អកុសល​ទាំងឡាយ មាន​វារៈ៣។
 [៩១៦] ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត ដែល​មិន​សៅហ្មង តែ​គួរ​ដល់​សេចក្តី​សៅហ្មង អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​សៅហ្មង និង​គួរ​ដល់​សេចក្តី​សៅហ្មង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៩១៧] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៦។
 [៩១៨] ធម៌​ជាកុសល​ដែល​មិន​សៅហ្មង និង​មិន​គួរ​ដល់​សេចក្តី​សៅហ្មង ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល មិនមែន​ជា​មិន​សៅហ្មង និង​មិន​គួរ​ដល់​សេចក្តី​សៅហ្មង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [៩១៩] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៦។

នកុ​សល​ត្តិ​កន​វិតក្ក​ត្តិ​កៈ
កុសល​ត្តិ​កវិ​តក្ក​ត្តិ​កៈ


 [៩២០] ធម៌​ជាអកុសល ប្រកបដោយ​វិតក្កៈ និង​ប្រកបដោយ​វិចារៈ
ថយ | ទំព័រទី ២០៥ | បន្ទាប់
ID: 637833338292125055
ទៅកាន់ទំព័រ៖