ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
[៩៥៨] ធម៌ជាអព្យាក្រឹត ដល់នូវសភាពដ៏ធំ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនដល់នូវសភាពដ៏ធំ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៩៥៩] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៩៦០] ធម៌ជាកុសល ប្រមាណមិនបាន អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនជាប្រមាណមិនបាន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៩៦១] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៦។
នកុសលត្តិកនបរិត្តារម្មណត្តិកៈ
កុសលត្តិកបរិត្តារម្មណត្តិកៈ
[៩៦២] ធម៌ជាអព្យាក្រឹត មានអារម្មណ៍តូចឆ្មារ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនមានអារម្មណ៍តូចឆ្មារ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៩៦៣] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៩៦៤] ធម៌ជាកុសល មានអារម្មណ៍ដល់នូវសភាពដ៏ធំ ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនមានអារម្មណ៍ដល់នូវសភាពដ៏ធំ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៩៦៥] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៩។
ID: 637833341058988242
ទៅកាន់ទំព័រ៖