ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
[៩៨២] ធម៌ជាកុសល មានមគ្គជាហេតុ ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនមានមគ្គជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៩៨៣] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៦។
[៩៨៤] ធម៌ជាកុសល មានមគ្គជាអធិបតី ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនមានមគ្គជាអធិបតី ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៩៨៥] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៦។
នកុសលត្តិកនឧប្បន្នត្តិកៈ
កុសលត្តិកឧប្បន្នត្តិកៈ
[៩៨៦] ធម៌មិនមែនជាកុសល មិនទាន់កើតឡើង ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាកុសល ដែលកើតឡើងហើយ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ។
[៩៨៧] ក្នុងអារម្មណប្បច្ច័យ មានវារៈ១៨។
[៩៨៨] ធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនជាបច្ចុប្បន្ន ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាកុសល ជាបច្ចុប្បន្ន ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ។
[៩៨៩] ក្នុងអារម្មណប្បច្ច័យ មានវារៈ១៨។
ID: 637833342449991591
ទៅកាន់ទំព័រ៖