ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
នកុសលត្តិកនអតីតារម្មណត្តិកៈ
កុសលត្តិកអតីតារម្មណត្តិកៈ
[៩៩០] ធម៌ជាអព្យាក្រឹត មានអារម្មណ៍ជាអតីត អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៩៩១] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៩៩២] ធម៌ជាកុសល មានអារម្មណ៍ជាអនាគត អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអនាគត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៩៩៣] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៩។
[៩៩៤] ធម៌ជាអព្យាក្រឹត មានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្ន អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាបច្ចុប្បន្ន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៩៩៥] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
នកុសលត្តិកនអជ្ឈត្តារម្មណត្តិកៈ
កុសលត្តិកអជ្ឈត្តារម្មណត្តិកៈ
[៩៩៦] ធម៌ជាអព្យាក្រឹត មានអារម្មណ៍ជាខាងក្នុង អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាខាងក្នុង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
ID: 637833342903902241
ទៅកាន់ទំព័រ៖