ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០

នហេតុ​ទុ​កន​សរណ​ទុ​កៈ
ហេតុ​ទុក​សរណ​ទុ​កៈ


 [១៣៦២] ធម៌​ជាហេតុ ប្រកបដោយ​រណៈ (សភាព​លាមក) ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌​មិនមែន​ជាហេតុ មិនមែន​ប្រកបដោយ​រណៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [១៣៦៣] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។
 [១៣៦៤] ធម៌​មិនមែន​ជាហេតុ មិន​មាន​រណៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាហេតុ មិនមែន​ជា​មិន​មាន​រណៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​មិនមែន​ជាហេតុ មិន​មាន​រណៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជាហេតុ មិនមែន​ជា​មិន​មាន​រណៈ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​មិនមែន​ជាហេតុ មិន​មាន​រណៈ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាហេតុ មិនមែន​ជា​មិន​មាន​រណៈ​ផង មិនមែន​ជា​មិនមែន​ជាហេតុ មិនមែន​ជា​មិន​មាន​រណៈ​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [១៣៦៥] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។

នសហេតុក​ទុ​កន​ហេតុ​ទុ​កៈ
សហេតុក​ទុក​ហេតុ​ទុ​កៈ


 [១៣៦៦] ធម៌​ប្រកបដោយ​ហេតុ ជាហេតុ អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌
ថយ | ទំព័រទី ២៧៧ | បន្ទាប់
ID: 637833376901162681
ទៅកាន់ទំព័រ៖