ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០

នឧបា​ទា​ទុ​កៈ ឧបា​ទា​ទុ​កៈ


 [១២៣] ធម៌​ជា​ឧបា​ទា អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​ឧបា​ទា ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [១២៤] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៥។

នឧបា​ទិន្ន​ទុ​កៈ ឧបា​ទិន្ន​ទុ​កៈ


 [១២៥] ធម៌​មានកម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស មាន​តណ្ហា​ជាដើម មិន​កាន់​យក អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​មានកម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស មាន​តណ្ហា​ជាដើម កាន់​យក ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [១២៦] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៥។

នឧបាទាន​គោ​ច្ឆ​កទុ​កៈ ឧបាទាន​គោ​ច្ឆ​កទុ​កៈ


 [១២៧] ធម៌​ជា​ឧបាទាន អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​ឧបាទាន ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ សេចក្តី​បំប្រួញ។

នកិ​លេស​គោ​ច្ឆ​កទុ​កៈ កិលេស​គោ​ច្ឆ​កទុ​កៈ


 [១២៨] ធម៌​ជា​កិលេស អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​កិលេស ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ សេចក្តី​បំប្រួញ។
ថយ | ទំព័រទី ៣៧ | បន្ទាប់
ID: 637833237309225134
ទៅកាន់ទំព័រ៖