ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
នកេនចិវិញ្ញេយ្យទុកនកុសលត្តិកៈ
កេនចិវិញ្ញេយ្យទុកកុសលត្តិកៈ
[២១៩] ធម៌ដែលត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ ជាកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌ដែលមិនត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ ធម៌ដែលមិនត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ ពឹងផ្អែកនឹងធម៌ដែលមិនមែនជាមិនត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ ធម៌ដែលត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ ជាកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌ដែលមិនត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ មិនមែនជាកុសលផង មិនមែនជាមិនត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ មិនមែនជាកុសលផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។ ក្នុងបទទាំងអស់ មានវារៈ៩។
[២២០] ធម៌ដែលត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ ជាអកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌ដែលមិនត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌ដែលមិនត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ ជាអកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌ដែលមិនមែនជាមិនត្រូវដឹងច្បាស់ដោយវិញ្ញាណណានីមួយ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
ID: 637833244407820682
ទៅកាន់ទំព័រ៖