ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
នូវធម៌មិនមែនជាមិនមែនជាអាសវៈ មិនមែនជាអព្យាកតៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ទុកមូលកៈ ១។ មានវារៈ៣។បេ។
នសាសវទុកនកុសលត្តិកៈ
សាសវទុកកុសលត្តិកៈ
[២២៩] ធម៌មិនមែនជាអាសវៈ ជាកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាមិនមែនអាសវៈ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២៣០] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ២។
[២៣១] ធម៌ជាអាសវៈ ជាអកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាមិនមែនអាសវៈ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២៣២] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។
នអាសវសម្បយុត្តទុកនកុសលត្តិកៈ
អាសវសម្បយុត្តទុកកុសលត្តិកៈ
[២៣៣] ធម៌ប្រាសចាកអាសវៈ ជាកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនប្រកបដោយអាសវៈ មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
ID: 637833245238668915
ទៅកាន់ទំព័រ៖