ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
[២៣៤] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។
[២៣៥] ធម៌ប្រកបដោយអាសវៈ ជាអកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនប្រកបដោយអាសវៈ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២៣៦] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[២៣៧] ធម៌ប្រាសចាកអាសវៈ ជាអព្យាកតៈ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនប្រកបដោយអាសវៈ មិនមែនជាអព្យាកតៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២៣៨] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
នអាសវសាសវទុកនកុសលត្តិកៈ
អាសវសាសវទុកកុសលត្តិកៈ
[២៣៩] ធម៌ប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអាសវៈ ទាំងមិនមែនជាអាសវៈ ជាកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាអាសវៈ ទាំងមិនមែនជាមិនមានអាសវៈ មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២៤០] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។
[២៤១] ធម៌ជាអាសវៈ ទាំងប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអាសវៈ ជាអកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាអាសវៈ ទាំងមិនមែនជាមិនមានអាសវៈ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
ID: 637833245704049732
ទៅកាន់ទំព័រ៖