ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
[២៤៨] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។
[២៤៩] ធម៌ប្រាសចាកអាសវៈ ប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអាសវៈ ជាអព្យាកតៈ អាស្រ័យនូវធម៌ប្រាសចាកអាសវៈ មិនប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអាសវៈ មិនមែនជាអព្យាកតៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌ប្រាសចាកអាសវៈ ប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអាសវៈ ជាអព្យាកតៈ អាស្រ័យនូវធម៌ប្រាសចាកអាសវៈ មិនមែនជាមិនមានអាសវៈ ជាអព្យាកតៈ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២៥០] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ២។
សញ្ញោជនគោច្ឆកទុកនកុសលត្តិកៈ
សញ្ញោជនគោច្ឆកទុកកុសលត្តិកៈ
[២៥១] ធម៌ជាសញ្ញោជនៈ ជាអកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាសញ្ញោជនៈ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២៥២] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
គន្ថគោច្ឆកទុកនកុសលត្តិកៈ
គន្ថគោច្ឆកទុកកុសលត្តិកៈ
[២៥៣] ធម៌ជាគន្ថៈ ជាអកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាគន្ថៈ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
ID: 637833246548818378
ទៅកាន់ទំព័រ៖