ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
បរាមាសគោច្ឆកទុកនកុសលត្តិកៈ
បរាមាសគោច្ឆកទុកកុសលត្តិកៈ
[២៥៩] ធម៌ជាបរាមាស ជាអកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាបរាមាសៈ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២៦០] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
នសារម្មណទុកនកុសលត្តិកៈ
សារម្មណទុកកុសលត្តិកៈ
[២៦១] ធម៌ប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអារម្មណ៍ ជាកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអារម្មណ៍ មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២៦២] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។
[២៦៣] ធម៌ប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអារម្មណ៍ ជាអកុសល ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនប្រព្រឹត្តទៅជាមួយនឹងអារម្មណ៍ មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២៦៤] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ១។
ID: 637833247366450886
ទៅកាន់ទំព័រ៖