ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០

នចិត្ត​សម្បយុត្ត​ទុ​កន​កុសល​ត្តិ​កៈ
ចិត្ត​សម្បយុត្ត​ទុក​កុសល​ត្តិ​កៈ


 [២៧១] ធម៌​ប្រកបដោយ​ចិត្ត ជាកុសល ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌​មិនមែន​ប្រកបដោយ​ចិត្ត មិនមែន​ជាកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [២៧២] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។

នចិត្ត​សំសដ្ឋ​ទុ​កន​កុសល​ត្តិ​កៈ
ចិត្ត​សំសដ្ឋ​ទុក​កុសល​ត្តិ​កៈ


 [២៧៣] ធម៌​ច្រឡូកច្រឡំ​ដោយចិត្ត ជាកុសល ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌​មិនមែន​ច្រឡូកច្រឡំ​ដោយចិត្ត មិនមែន​ជាកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
 [២៧៤] ក្នុង​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។

នចិត្តសមុដ្ឋាន​ទុ​កន​កុសល​ត្តិ​កៈ
ចិត្តសមុដ្ឋាន​ទុក​កុសល​ត្តិ​កៈ


 [២៧៥] ធម៌​តាំង​ឡើង​ដោយចិត្ត ជាកុសល ពឹងផ្អែក​នឹង​ធម៌​មិនមែន​តាំង​ឡើង​ដោយចិត្ត មិនមែន​ជាកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ៦៧ | បន្ទាប់
ID: 637833248229170932
ទៅកាន់ទំព័រ៖