ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ១១០
អភិធម្មបិដក
បដ្ឋាន សត្តរសមភាគ
បច្ចនីយានុលោមប្បដ្ឋាន
សូមនមស្ការ ចំពោះព្រះមានព្រះភាគ អរហន្តសម្មាសម្ពុទ្ធ អង្គនោះ។
បច្ចនីយានុលោមត្តិកប្បដ្ឋាន
នកុសលត្តិកៈ កុសលត្តិកៈ
[១] ធម៌ជាអកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺខន្ធ៣ អាស្រ័យនូវខន្ធ១ ជាអកុសល ខន្ធ២ អាស្រ័យនូវខន្ធ២។ ធម៌ជាអព្យាក្រឹត អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺខន្ធ៣ក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូបក្តី អាស្រ័យនូវខន្ធ១ ជាវិបាកាព្យាក្រឹតផង ជាកិរិយាព្យាក្រឹតផង។ ធម៌ជាអកុសលក្តី ជាអព្យាក្រឹតក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[២] ធម៌ជាកុសល អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាអព្យាក្រឹត អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអកុសល ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ
ID: 637833226207210717
ទៅកាន់ទំព័រ៖